Faslli Haliti/ cikël poetik

FASLLI HALITI
- Cikël poetik-

DEPUTETE E BUKUR MOS U SHËMTO

Deputete e bukur
Mos u shëmto.
Zbukurohu.
Ne, të duam të pastër,
Nuk të duam
Të pasur.

Pasuri
Ti ke bukurinë,
Pasuri ke nirvanën
Pasuri ke pastërtinë.

Mos e prish gojën e bukur tulipan
Për të parfumuar korrupsionin e ndotur.
Zbukuroje kuvendin
Me fjalë
Të platinta,
Me fjalët të petalta.
Kur ti flet në në Kuvend,
Veshët tanë të puthin buzët, sytë,
S’ të dëgjojnë
Sytë tanë nuk të shohin
Sytë tanë puthin sytë dhe buzët e tua që ermojnë.

S’i shkon korrupsioni bukurisë
Si shkon afera
Pastërtisë
Pastroje, deputete e bukur
Pastroje politikën e pistë me pastërti

Zbukuroje politikën e ndotur me bukuri...


LIGJI

Ligji
Është si qeni
Që s’e ha të zotin

Qentë po hanë Popullin...

PUSHTETARËT TANË

Ju pushtetarët
Ju deputetët
Po flisni
(Po
Lehni )
Populli
Po ju dëgjon
Populli po ju mat
Populli po ju peshon
Populli urtan po hesht,
Ai po mendon të japë për ju, verdiktin më të drejtë.

Sepse Populli flet vetëm një herë në jetë
S’flet çdo çast, çdo ditë
Populli kur flet
Flet
Me
Verdikt
Kush duhet të rri në pushtet
Dhe kush duhet të shporret, të ikë...
Populli ka qenë romantik dhe idealist
Sot populli s’është as idealist as romantik
Sot populli është realist,
Por dhe idealist evropian
Njëkohësisht....

Populli
I gëzohet progresit,
I gëzohet çdo përparimi,
Por s’i sheh dot pushtetarët
Që lahen si mbretrit në vaskat e floriri...

PRES...

Unë nuk jam më budallai, më i marri,
Unë jam më i shqetësuari
Më i trondituri,
Më i alarmuari.

Unë jam Kasandra
Unë parandiej
Unë
Shoh
Zjarre inatesh
Flakë grindjesh,
Mure zemërimi shpinash,
Krisje të qelqeve të syve
Prita gjakmarrjesh, zënkash, mërish
Përgjakje trotuaresh,
Karambole
Borish
Skapamentos
Ulërimat blu “Fordësh” të policisë.

Por unë pres.
Pres që një ditë
T’i bjerë gjakut tonë ky vlim

Dhe kam bindje se do t’i bjerë pa dyshim

PO MUA

Ai po shëtiste një mbrëmje me qenin për dore
Më ndali e më futi krahun.
Më tha:
Unë
Dal vetëm me qenin,
Shëtis vetëm me qenin tim,
Qeni
Nuk flet,
Nuk shan,
Qeni vetëm leh...
Unë nuk shëtis dot me njeri,
Njeriu është më qen se qeni!
Njeriu flet, bën thashetheme,
Ka smirë, ambicie, agresivitet, xhelozi.
Po mua që më ndale,
Që më fute krahun,
Që po bisedon,
Po shetit tani,

Po shetit si me një qen apo si me një njeri?


XHEPAT E MI

Futem në Sitypark si kudo në Evropë.
Xhepat e mi s’kanë sy.
Ata as shohin,
As blejnë,
Janë bosh.
Kurse sytë e mi kanë xhepa.
Dhe xhepat i kanë si bosat më të mëdhenj.

Ata edhe shohin edhe blejnë ...


KURORA

Pyet mbreti
Në grahmat e fundit:
Kujt ia dha djathin e bardhë sorra e zezë,
Oborrtarët e mi?,
Sorrakut të saj
Madhëri...

I bëftë mirë, atëherë kurora sorrakut tim...!
Mbreti mbylli sytë
Dhe s’mori më
Frymë.

DJE

Dje
Da Vinçi
Ishte kompjuteri i botës.
Sot
Çdo kompjuter është një Da Vinç erudit

Sot çdo shtëpi, pothuaj, e ka një Da Vinç.

SI DUKET

Gojëmbyllur me kyç
Gojëkyçur me tela,
Flisnim
Më ngushtë
Më thellë
Për të nxjerrë diamantin e fjalës
Me dredha nga thellësitë e lirisë
Rrethuar me tela retikularë
Si dy minatorë ari
Ne,
Ju,
Dhe ata
Ti edhe unë
Edhe pse fjala dilte me dredha prej gojës sonë
Fjala na dëgjohej, na përhapej më shumë.

Gojëmbyllur flisnim më tepër
Gojëhapur
Ndërkaq
Sikur po flasim më pak...


SUNDIMI

Sundimi,
Pavdekësia:
Veti e qenies,
Qëllimi i njeriut!
Por edhe sundimi
Qenka i përkohshëm
Edhe pavdekësia
Qenka e vdekshme në përjetësi
Si për mua njeriun e zakonshëm
Edhe për ty
Që je
Gjeni ...

2010


PO JU

Ju
Ishit
Cilësorët,
Ne mediokrit
Ju jeni elitarët
Ne të rëndomtit.

Ju
Ishit
Gurra,
Burimi, tabani
Ju jeni modernët
E artit,letërsisë
Ju
Ishit
Dhe jeni ekipi kombëtar
I prozës, muzikës, dramës, poezisë...

Ju ishit
Dhe jeni
Skuadra poetike
E kategorisë së parë
Sigurisht,
Sigurisht, sigurisht.
Ne, ishim dhe jemi pa dyshim
Skuadra poetike e kategorisë së dytë.

Ju
Jeni
Evropa,
Ne Azia,
Ju Perëndimi,
Ne Lindja,

Ju
Ishit
Revolucionarët,
Ju jeni demokratët
Ne,
Ishim antirevolucionarët
Ne jemi anti demokratët
Sikur të bëhej nesër
Prapë revolucion
Brenda ditës
Të parët
Po ju,
Me vrap
Do të jeni revolucionarët,
Dhe po ne do të jemi prapë
Ballistët, kulakët, të deklasuari, të parët.

Artisti i Popullit
Çmimi i Republikës
Urdhri i Flamurit të Kuq;
Nderoheshit
Me tituj
Ju dje:
Sot
Po ju
Po shpalleni
Prapë ikona të artit
Emblema të letërsisë.
Shqipërinë e djeshme ateiste
Po na e ktheni sot prapë në kishë
Ju e pështytë Muhamedin dhe zotin Krisht
Ju do të nderoheni me Urdhrin “Bibla e Shenjtë,”
Me Urdhrin “Kurani i Madhnueshëm”, sigurisht.

Ne
Kemi qenë
Dhe jemi jashtë loje përherë
Ne kemi qenë dhe jemi,
Në stolin rezervë.

2010

QERSHITË E BUZËVE

Degë e njomë qershie,
Degë jo e njomë,
Lulet e tua
Të bardha,
Unë i dua
Njëlloj...

Qershitë e buzëve të tua njëlloj i shijoj...


KËNDUAM NËN DHUNË

Kënduam
Me porosira
Me tortura dhe dhunë?
Ne
Kënduam nën dhunë,
Por jo me tortura
Dhe dhunë
Sepse kënga s’del asesi nga dhuna,
Kënga s’del nga torturat me vezë të zjera në sqetulla,
Apo duke të ngulur në thonj thumba dhe spica
Nga dhuna del rënkimi
Britma

Nga tortura, dhuna
Del
Ofshama,
Por kurrën e kurrës kënga.

AI PRISTE

Poetit
Që e doja
Si Sergej Eseninin,
I lexova një cikël me dhjetë poezi.
Shumë të bukura, i them,
Aq të bukura
Sa s’ka.
S’më pëlqejnë vetëm dy..

Ai u ngrys si një qiell
Me re të zeza
Për shi
Dhe
S’po më shihte dot në sy.

I lexova një tjetër cikël poetit eseninian,
Një cikël me njëzet a tridhjetë poezi.
Të shkëlqyera, i them,
Lëndinore,
Vetëm
Njëra
S’më’duket
Dhe aq e mirë.
Ai më pa i habitur përsëri
Përdrodhi vetullat si dy brirë.
Dhe s’po më shihte prapë në sy.

I lexova librin poetik
Poetit që e quaja
Bekim
Nga Perëndia,
Një libër me nëntëdhjetë e nëntë poezi.
Libër me livadhe, me lëndina me lule metaforash,
Plot lulekaçe, luleshqerra metonimish,
Me sintaks poetke të blertë
Me lauresha strofash.
Me poezi bletë...

Ai iku, u largua,
Pa më dhënë dorën,
Pa më thënë asnjë fjalë.
Ai priste që unë t’ia quaja librin kryevepër
Dhe vetë atë ta quaja poet botëror, gjenial...


BEATRIÇJA

Në vitet pesëdhjetë
Në fshatin tim
Erdhe
Ti
Beatriçe
Si një lëndinë e blertë.
Unë u dashurova si Dantja
Me ty
Dhe gjithë jetën mbeta i dashuruar
Edhe pse Danten atëherë nuk e njihja
Edhe pse Komedinë hyjnore s’e kisha lexuar

Me të ardhur
Ti Beatriçe Portinari
Në qytezën time fushore ,
Qershitë,
Dhe pjeshkat
Mollët e fshatit tim
U bënë me një motër mis
Me një motër me flokëverdhë, kanarinë.

Colpo di fulmine.
Dhe unë
Dhe ti
Beatriçe:
U dashuruam të dy, në çast.
Ti u dashurove me mua
Jo sepse unë isha
Dante Aligieri,
Por
Sepse
Isha i vetmi djalë në fshat
Që emrin Beatriçe ta shqiptoja më saktë.

Kur ty
Dikush
Të thërriste Bedrie
Dhe Bidriçe një tjetër
Ti u dashurove me mua Beatriçe,
Si Beatriçe Portinari me Danten e epërm.

Ah
Buza jote
Si u plasarit ashtu atë ditë,
Si më puthe me aq afsh ti atë natë
Si më mbulove ashtu në atë muzg flokësh,
Me flokët e tu si lule mimoze, ti, vjeshta ime e artë.

Beatriçe.
Ti vërtet ishe
Beatriçja Portinari,
Beatriçeja e Aligierit,
Por unë
S’isha Dntja,
Unë isha vetëm
Një adoleshent qyteze, gjysmë analfabet
Që dinte të dashuronte si adoleshent,
Që dinte të bënte disi dashuri,
Por s’dinte, ai, si Dntja,
Të bënte sonete
Poezi ...

Mamaja jote italiane
Ardhur pas burrit,
Pas babait
Tënd
Agronom
Në fermën tonë,
Vuri kujën e alarmuar,
Që vajza e saj gjak blu parajse,
Me një djalë të ferrit bujqësor ishte dashuruar...

Ah
Buza jote
Si u plasarit ashtu atë ditë,
Si më puthe me aq afsh atë natë
Si më mbulove ashtu në atë muzg violë
Me flokët e tu si lule mimoze, ti, vjeshta ime e artë.

Por dhe sot, me atë buzë të çarë si shega në degë
Ti më puth në ëndrra si në adoleshencë,
Si frutoreve më puth prapë, ti,
Si në atë muzg violë
Nën qershi.

Dhe me puth me të njëjtin afsh
Krejt
Si atëherë

Ti vjeshta ime që nuk m’u bëre pranverë.


PIKËLLIM I BUKUR

Nipi im i mbushi dhjetë vjeç.
S’më hipën më në qafë, mbi kurriz
Hy kala, hy kala, hyaaa..
S’më nget më revan,
Me galop;
S’më qëllon më me grushte
Me shqelma
Me top
Me pistoletë uji s’më lag, s’më vret
Siç më vriste e më lagte
Kur ishte
Dy vjeç.

Qenush i gjyshit i them dhe tani
Ai s’më thotë më
Qenush
Je
Vetë
Siç më thoshte kur ishte tre vjeç,

Lepur i gjyshit i them unë prapë
Por ai s’ma kthen
Lepur
Je
Vetë
Siç ma kthente kur ishte katër vjeç.

Çamarrok i gjyshit i them unë përsëri
Ai s’më thotë më
Çamarrok
Je
Vetë
Siç më thoshte dikur kur ishte pesë vjeç...

Ç’gëzim për gjyshin
Që nipi
U rrit
Po ç’pikëllim, ç’mërzi
Që nuk sillet më si çamarrok
Siç sillej dikur në vogëli.

Por mua më merr malli
T’i them si përherë
Çapaçuli
Këlyshi
Qenushi i gjyshit
Siç i thosha shpesh atëherë

Por nipi
U rrit
U bë
Dhjetë vjeç
Dhe unë më kot
I them atij qenush tani

Qenush je vet, kurrë më s’më thotë ai...

Shtator 2010


PËLLËMBA E BABAIT

Baba
Të pashë
Në ëndërr mbrëmë
Sikur erdhe nga Hadi
Dhe më qëllove me pëllëmbë

Sa u gëzova që më qëllove,
Baba.
Qëllomë
Dhe një herë.
Ajo pëllëmbë për mua
Ishte përkëdheli parajsore,
Ajo pëllëmbë për mua ishte një sinjal
Ishte një dhimbje e mëndafshtë e bardhë,
Ishte shenja që atje në Had, ti, ishe ende gjallë.

Shtator 2010


PARADOKSALËT

Ne
Thoshim Enveri internon.
Ju na internonit.
Ne
Thoshim Enveri bën kulakë.
Ju na bënit kulakë.
Ne
Thoshim Enveri burgos.
Ju na burgosnit.
Ne
Thoshim Enveri pushkaton.
Ju na pushkatonit.

Ne
Themi
Enveri
Na bëri me shkollë, akademi,
Ju na bëni analfabet.
Ne
Themi
Enveri
Na bëri me diploma,
Ju na hiqni diplomat,
Ne
Themi
Enveri
Na dha tituj, grada shkencore.
Ju na fshin gradat, titujt.
Ne
Themi
Enveri
Na solli dritat
Ju na shuani llambat...

Sikur
Enveri
Të zhvarrosej
E të varrosej prapë
Si hero;
Si ushtarët turq
Që morën eshtrat e Skënderbeut
Dhe i varën me ngut në qafë si talismanë,
Për eshtrat e Enverit dhe ju,
Po ashtu si turqit,
Do kacafyteshit me egërsi
Për t’i marrë ato kocka
Për t’i vendosur majtas, djathtas gjoksit si hajmali.

24 shtator 2010


ASGJË


Juve
Plepa,
Shelgje , lisa, blire
Edhe kur ju bien gjethet,
Dhe humbisni blerimin e bukur
Bëheni lëndë ndërtimi për urat, kasollet, vilat,
Bëheni zjarr:
Ngrohni
Piqni
Dhe digjni...
Unë
Me të humbur blerimin
Ftohem, futem në dhè

As ngroh, as pjek, as djeg më asgjë...


HALLI

Pas bregut, kodra.
Pas kodrës
Mali,
Pas malit, vargmalet,
Pas vargmaleve,
Majat.
Maja të larta,
Maja të ulëta
Mbi majat epërme borë.
Mbi majat e ulëta bar
Mbi majat e maleve, Zotat
Mbi majën e Tomorit, Zoti
Mbi majën e Olimpit Zeusi,
Babai i perëndive
Mbi Zeusin
Fati.
Mbi Fatin
Jehovai, Zotkrijuesi,.
Mbi Zotkrijuesin,
Halli!
Po mbi Hallin?
S’ka mbi hallin.

Halli, Zot mbi krye të vetë Zotit.

VJESHTA E KORRUPTUAR

Toka
Pa gjethe të verdha
Domethënë pa pleh të gjelbër
Pa ushqim përzier me ar dhe blerim
Po ç’u bën gjethet
Ku shkuan
Ku ikën
Ku fluturuan.
Vjeshta shpalli tenderin
Konkurruan flladi, puhia
Konkurroi era furtuna, uragani,
Stuhia

Vjeshta
Shpalli tenderin e gjetheve të verdha
Bëri korrupsion
Tenderin
Ia dha erës.
Përkrahu nga qielli
Era mori morinë e gjetheve
E depozitoi në bankën e hënës së florinjtë.
Ishte një korrupsion qiellor kozmik, i shkretirtë. ..

ZOT I YNË

Zot balte
Zot allçie,
Zot druri,
Zot guri, graniti,
Zot mermeri, çimentoje,
Zot betoni, bronzi dhe floriri.
Zot i kompozuar, modeluar me fjalë,
Zot Hipotetik, retorik,
Zot virtual,
Zot simbollik, metaforik...
Zot që thahesh, thyhesh, digjesh,
Zot që gdhendesh, shkrihesh në Metalurgjik,
Zot ari, floriri që depozitohet në banka dhe vidhesh
Ne të gdhendim
Edhe në flori, ne, të derdhim

Dhe po ne vetë të grabisim, të shembim, të vjedhim...

TAKIMI

Jam ftohur edhe unë me ty,
Je ftohur edhe ti me mua,
S’jemi shpuzë më,
As ti me mua
As unë
Me ty,
Por jemi dy thëngjij të shuar tashmë
Dy thëngjij të mbuluar me hi...

REPLIKË

Në qytetin tonë, i dashur koleg
As ka
As ka pasur
Salier ndonjëherë
Sepse, ku s’ka Moxart,
S’ mund të ketë as edhe Salier !